Dusk Review: Ένα σχεδόν τέλειο ρετρό FPS
Dusk Review: Ένα σχεδόν τέλειο ρετρό FPS
Anonim

Ο πυροβολισμός του πρώτου προσώπου έχει αλλάξει πολύ με την πάροδο των ετών και τα κλασικά της δεκαετίας του 1990 όπως το Quake φαίνονται εξαιρετικά διαφορετικά από τα πιο σύγχρονα franchise πιο αργά όπως το Call of Duty. Με μερικές αξιοσημείωτες εξαιρέσεις, όπως η φανταστική επιστροφή του DOOM το 2016, το FPS θα μπορούσε να αισθανθεί πραγματικά υποτονικό σε σύγκριση με την εκπληκτικά προηγούμενη φόρμα του. Το Dusk, ωστόσο, επαναφέρει το παιχνίδι υψηλής ταχύτητας που βασίζεται σε αντανακλαστικά της εποχής.

Ακόμα καλύτερα, το Dusk το κάνει με στυλ. Με απλά λόγια, αυτός ο τίτλος είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή αναδρομή σε μια περασμένη εποχή παιχνιδιού. Παρόλο που το βασικό του πλαίσιο είναι αυτό του σκοπευτή πρώτου προσώπου της δεκαετίας του 1990, υπάρχουν μερικές έξυπνες επιλογές σχεδιασμού για να την κάνουν να νιώσει εντυπωσιακά μοντέρνα, ακόμα και με τις παλιές του σχολές.

Σχετικά: Το Original DOOM γιορτάζει την 25η επέτειο

Για το κύριο παιχνίδι του, το Dusk θα είναι εξοικειωμένο με όσους έπαιξαν Unreal ή Quake στην ακμή του twitch shooter. Η μάχη είναι γρήγορη και φρενήρη, με είδη συρραφής, όπως αφεντικά στρατού-πυροβολισμού, σμήνους εχθρών και εκρήξεις. Για να το κάνει να νιώσει ακόμα πιο άνετο για όσους αγαπούσαν τους σκοπευτές πρώτου προσώπου στο αποκορύφωμά τους, το Dusk περιλαμβάνει επίσης ένα εντυπωσιακό metal soundtrack από τον Andrew Hulshult.

Θεματικά, το Dusk ταιριάζει πολύ καλά με παιχνίδια της εποχής. Επιστρέφοντας στους ομοίους του Blood και του Hexen, το Dusk έχει μεγάλες αποκρυφιστικές εικόνες σε όλη τη διάρκεια, με τη σκοτεινή μαγεία και μια πλοκή που περιστρέφεται γύρω από μια μυστηριώδη, κακή λατρεία. Εν τω μεταξύ, τα εχθρικά μοντέλα χαρακτήρων του δίνουν νεύρα σε μερικά από τα καλύτερα που έχει να προσφέρει ο τρόμος, μια σειρά από τρόμο και αίσθηση που μοιάζει με το Splatterhouse και τις πιο σκοτεινές μέρες του ηθικού πανικού για τη βία των βιντεοπαιχνιδιών.

Η κατοχή πάρα πολύ στα νοσταλγικά στοιχεία του Dusk κάνει ίσως κακό για το πόσο καλά λειτουργεί το παιχνίδι στη σύγχρονη εποχή, ωστόσο. Το Dusk βασίζεται στις βασικές επιλογές σχεδίασης του κλασικού FPS, και ακόμη και ελαφρές τροποποιήσεις, όπως η παροχή στους παίκτες μια υπόδειξη όταν έχουν ανοίξει μια νέα πόρτα κάνει τα πράγματα να αισθάνονται λιγότερο ασαφή από τα ακόμη και τα πιο παιγμένα παραδείγματα της κληρονομιάς του.

Μέρος αυτού που λειτουργεί καλύτερα για το Dusk είναι η φροντίδα του όσον αφορά τη σχεδίαση όπλων. Υπάρχουν μερικά απαραίτητα για ένα FPS συστροφής εδώ, με πιστόλια διπλής ασπίδας και πολλά όπλα, αλλά κάθε όπλο αισθάνεται χρήσιμο και μοναδικό με τον δικό του τρόπο, με κάποιες δευτερεύουσες λειτουργίες όπλων που επιτρέπουν στους χρήστες να αλλάζουν τον τρόπο που παίζουν σε συγκεκριμένες ενότητες.

Ένας άλλος τομέας όπου το Dusk πραγματικά ξεχωρίζει είναι η ποικιλία που προσφέρει μεταξύ των επιπέδων. Είτε πρόκειται για βιομηχανικές αυλές, γοτθικά κάστρα ή ινστιτούτα κάμψης φυσικής, το Dusk παρέχει μια πολύ ωραία αλλαγή του τοπίου από επίπεδο σε επίπεδο. Κάθε μέρος του παιχνιδιού αισθάνεται ξεχωριστό και με αυτόν τον τρόπο το Dusk αισθάνεται πιο κοντά στη σειρά Half-Life από μερικούς από αυτούς τους σκοπευτές που ήρθαν πριν από αυτό.

Συνολικά, λοιπόν, το Dusk είναι ένα φανταστικό παιχνίδι. Περισσότερο από μια επανάληψη αυτού που έχει προηγουμένως, το Dusk είναι η δική του οντότητα, παίρνοντας αυτό που λειτούργησε καλά για τα κλασικά και βάζοντας αυτές τις πτυχές σε μια τρελή, συγκεντρωμένη έκρηξη δράσης. Ένα υπέροχο αφιέρωμα στην εποχή όπου ο FPS ήταν βασιλιάς.

Περισσότερα: 16 καλύτεροι σκοπευτές πρώτου προσώπου όλων των εποχών

Το Dusk κυκλοφόρησε τώρα για υπολογιστή. Το Screen Rant έλαβε έναν κωδικό λήψης υπολογιστή για τους σκοπούς αυτής της κριτικής.

Η βαθμολογία μας:

4 από 5 (Εξαιρετικό)